Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για να ξεκινήσει κάποιος να ασκείται. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι η ανάπτυξη και βελτίωση της αντοχής, ίσως η αποκατάσταση κάποιου τραυματισμού, ακόμα και η πρόληψη της γήρανσης.
Οι καλοί λόγοι δεν σταματούν εδώ. Όπως συστήνει το American College of Sports Medicine, η άσκηση είναι φάρμακο και είναι αναπόσπαστο κομμάτι στην πρόληψη και θεραπεία πολλών ασθενειών.
Τα τελευταία χρόνια, ένα κομμάτι της επιστημονικής έρευνας έχει στραφεί στο κατά πόσο μπορεί η άσκηση να συμβάλει στη θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με τις νοητικές λειτουργίες.
Νοητικές λειτουργίες είναι το σύνολο των διαδικασιών του εγκεφάλου που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του ατόμου. Σε αυτές περιλαμβάνονται η αντίληψη, η προσοχή, η μνήμη, η μάθηση, η σκέψη και η γλώσσα επικοινωνίας. Άσκηση είναι οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα ενισχύει ή διατηρεί τη φυσική κατάσταση, την υγεία και την ευεξία.
Στην μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia το 1985, από τον Matthews DR και των συνεργατών του, αποδεικνύεται για πρώτη φορά, ότι η άσκηση αυξάνει την κυκλοφορία του νευροτροφικού παράγοντα (Brain-Derived Neurotrophic Factor).
Το BDNF είναι μία πρωτεΐνη (παράγοντας, αρσενικό γένος), η οποία είναι μέλος της οικογένειας αυξητικών παραγόντων, που είναι υπεύθυνοι για την προστασία του νευρικού ιστού από τον εκφυλισμό. Ακόμα, έχει συνδεθεί με την πλαστικότητα του εγκεφάλου, τη μνήμη, τη μάθηση και λειτουργεί ως φυσικό αντικαταθλιπτικό. Επιπλέον, πρόσφατες έρευνες τον συνδέουν με την αύξηση του μεταβολισμού και την καλή λειτουργία της καρδιάς.
Αν και δεν είναι ακόμα γνωστοί, πλήρως, οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους η άσκηση αυξάνει την παραγωγή του BDNF, έχει προταθεί ότι κατά τη σύσπαση των σκελετικών μυών αυξάνει ο BDNF προκειμένου να ενισχύσει την οξείδωση των λιπιδίων. Ακόμα, είναι γνωστό ότι η άσκηση ενισχύει την έκφραση του BDNF στον εγκέφαλο και συμβάλει στην γένεση νευρώνων στον ιππόκαμπο, περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στις λειτουργίες της μνήμης και της μάθησης.
Σε συνέχεια των παραπάνω, το 2003 στο περιοδικό Pediatric Exercise Science, οι Benjamin Sibley και Jennifer Etnier, παρουσιάζουν ότι υπάρχει σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της νοητικής λειτουργίας στα παιδιά. Ακόμα, οι Harold Kohl και Heather Cook στο βιβλίο τους Educating the Student Body, αναφέρουν ότι τα πιο σωματικά δραστήρια παιδιά επιδεικνύουν μεγαλύτερη προσοχή, μαθαίνουν πιο γρήγορα και έχουν καλύτερες επιδόσεις στις εξετάσεις.
Το 2018, η έρευνα ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης του Joseph Firth και των συνεργατών του στο Neurolmage, επιβεβαιώνει ότι η αερόβια άσκηση επιφέρει αύξηση του μεγέθους του ιππόκαμπου. Παρόμοιο αποτέλεσμα δεν παρατηρήθηκαν με άλλα είδη άσκησης όπως η προπόνηση αντιστάσεων, ισορροπίας και μυϊκής τόνωσης.
Πρέπει να τονιστεί ότι άσκηση δεν είναι μόνο το καλλίγραμμο σώμα. Η άσκηση είναι φάρμακο, μας βοηθά να είμαστε πιο οξυδερκείς και βάση των παραπάνω επιστημονικών ευρημάτων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόληψη και θεραπεία σε άτομα με τη νόσο Alzheimer και Parkinson.
Τελικά φαίνεται ότι η άσκηση μας κάνει να έχουμε έναν υγιή νου σε ένα υγιές σώμα.